Przejdź do zawartości

Nordewin von Diest-Koerber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nordewin von Koerber
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1885
Chojnice

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1943
Stare Błonowo

Poseł II kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 27 marca 1928
do 29 marca 1930

Przynależność polityczna

Niemiecki Klub Parlamentarny

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy

Nordewin von Koerber lub Nordewin von Diest-Koerber (ur. 29 marca 1885 w Chojnicach, zm. 13 lutego 1943 w Starym Błonowie) – prawnik, poseł na Sejm RP 1928-1930 (Niemiecki Klub Parlamentarny).

Był synem starosty Viktora von Koerbera w Konitz. Młodość spędził na wyspie Rugia, uczęszczał do liceum w Szczecinie i uczył się rolnictwa w dużych majątkach na Pomorzu, Saksonii i Prusach Zachodnich. Studiował prawo w Berlinie i Heidelbergu uzyskując doktorat w 1909. Od 1909 właściciel majątku w Nowych Jankowicach. W czasie I wojny światowej był oficerem rezerwy ułanów. Odznaczony Krzyżem Żelaznym I i II Klasy. Od 1918 do 1920 był członkiem Niemieckiej Narodowej Partii Ludowej. W 1926 uznano, iż nie może być oficerem Wojska Polskiego. W 1928 został wybrany do Sejmu jako kandydat mniejszości niemieckiej z największą liczbą głosów spośród wszystkich kandydatów w okręgu wyborczym Pommerellen. Zagrożony utratą obywatelstwa polskiego, w 1933 wstąpił do NSDAP w Gdańsku. Od 1934 roku przemycał do Polski broń z Prus Wschodnich dla podległych mu w powiecie grudziądzkim organizacji Deutsche Vereinigung i Deutscher Jungblock. W latach 1934–1939 wszczęto przeciwko niemu 16 postępowań sądowych, które dzięki pomocy polskich prawników kończyły się uniewinnieniem. Ustawa o strefie przygranicznej z 1937 ostatecznie umożliwiła władzom wydalenie go wiosną 1939. W nocy i bez bagażu opuścił Koerberrode, by uniknąć aresztowania. Jego krewni zostali wydaleni latem 1939. Po wybuchu II wojny światowej Obersturmführer SS i oficer gospodarczy okręgu Grudziądz. Zginął podczas pożaru domu swojej najstarszej córki w majątku Stare Błonowo gdzie wraz ze strażą pożarną kierował akcją gaśniczą. Pogrzeb odbył się 18 lutego 1943.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]